O PP reiteralle ao Goberno compostelán unha programación cultural para Francisco Asorey

O vindeiro día 1 de abril, día das Artes Galegas, estará dedicado a este escultor galego, considerado o maior innovador da escultura española do século XX.

O líder popular, Borja Verea, acompañado de María Baleato, mantivo un encontro cos representantes da Asociación Cultural Francisco Asorey, para coñecer o estado da súa obra e a evolución da organización dos actos previstos para o ano das Artes Galegas 2024.

O vindeiro día 1 de abril, día das Artes Galegas, estará dedicado ao escultor galego, Francisco Asorey, considerado, por moitos, o maior innovador da escultura española do século XX.

Así, a concelleira do Partido Popular, María Baleato, reiterou a petición feita xa no Pleno ordinario do mes de xullo, de que se organice unha programación cultural que involucre á veciñanza compostelá para o recoñecemento da súa figura e contando, para iso, coa colaboración doutras institucións e administracións para lograr, entre todos, engrandecela.

O líder popular, Borja Verea, acompañado de María Baleato, mantivo un encontro cos representantes da Asociación Cultural Francisco Asorey, co fin de coñecer de primeira man o estado da súa obra e a evolución da organización dos actos previstos para o ano das Artes Galegas 2024.

“Cando o 4 de marzo conmemórase a data do nacemento do artista, os santiagueses non podemos deixar de renderlle unha homenaxe e non debemos esquecernos de que son moitas as obras que forman parte da paisaxe urbana da nosa cidade, como o monumento a San Francisco; o sepulcro do Cardeal Martín Herrera, no Colexio das Orfas; as estatuas, o escudo e os relevos do Hotel Compostela; e as lápidas de Bernardo Barreiro e as dos reitores Carracido e Gil Casares, entre outras”, subliñou a popular.

Asorey, malia nacer en Cambados, mantivo unha vinculación directa coa cidade de Santiago de Compostela, a través de tres fitos fundamentais: a superación da oposición como escultor anatómico da Facultade de Medicina; do seu matrimonio coa santiaguesa Jesusa Ferreiro, musa das súas obras; e da súa instalación entre as hortas de Caramoniña. Ademais, foi en Santiago onde realizou o groso da súa produción artística ata ao seu falecemento no ano 1961.